تفاوت یک صدا در زمین و مریخ + فیلم
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۳۲۸۹۵۶
به گزارش گروه فیلم و صوت باشگاه خبرنگاران جوان، امواج برای شنیده شدن نیاز به تراکم مواد در محیط دارند؛ اتمسفر زمین نیز صد برابر سیاره مریخ غلظت دارد و به همین دلیل است که ما میتوانیم اصوات را به خوبی بشنویم.
بیشتر بخوانید:
صداهایی که از اعماق کهکشانها به گوش میرسد + فیلم کد ویدیو دانلود فیلم اصلیانتهای پیام/
.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سیاره مریخ صدای دریا اتمسفر زمین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۳۲۸۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا عنکبوتهای غولپیکر در مریخ وجود دارند؟
ایتنا - آژانس فضایی اروپا عکسی را منتشر کرد که توسط فضاپیمای مارس اکسپرس گرفته شده و نشان میدهد آثار واضحی از پدیده «عنکبوت» در سراسر منطقه قطبی جنوبی مریخ پخش شده است.
حقیقت این است که آنها چیزی نیستند که در تصویر دیده میشوند، بلکه این طیفها زمانی تشکیل میشوند که نور خورشید بهاری بر روی لایههای دیاکسیدکربن رسوبشده در ماههای تاریک زمستانی میافتد.
آژانس فضایی اروپا در وبسایت خود توضیح میدهد: نور خورشید باعث میشود یخ دیاکسیدکربن در پایین لایه به گاز تبدیل شود، که شکل فوارههای بلند، قبل از اینکه دوباره بیفتد و روی پشتبام بنشیند، انباشته شده و به یخ بالایی نفوذ میکند.
این باعث ایجاد لکههای تاریک با عرض ۴۵ متر تا ۱ کیلومتر میشود. همین فرآیند الگوهای متمایز «عنکبوت شکل» را ایجاد میکند که در زیر یخ حک شدهاند.
نقاط تاریکی را میتوان در حومه بخشی از مریخ به نام شهر اینکاها مشاهده کرد. دلیل این نام این است که «شبکه خطی و تقریباً هندسی تپهها» یادآور خرابههای اینکاها است.
شهر اینکاها که رسما با نام Angustus Labyrinthus شناخته میشود، در سال ۱۹۷۲ میلادی توسط کاوشگر مارینر ۹ ناسا کشف شد.
آژانس میگوید: «ما هنوز مطمئن نیستیم که شهر اینکاها دقیقاً چگونه شکل گرفته است. تپههای ماسهای ممکن است در طول زمان به سنگ تبدیل شوند. شاید مواد از میان ورقههای شکسته سنگ مریخ نفوذ کرده باشند و یا تپهها ممکن است ساختارهای دندانهدار مرتبط با یخچالهای طبیعی باشند.